Chłodzenie mgłowe a drób

Letnie upały to prawdziwe wyzwanie dla drobiu. Warunki dużego stresu cieplnego u drobiu wywołują m.in.:

• redukcję tempa przyrostu,
• zmniejszenie poboru paszy,
• nieprawidłowe przyswajanie paszy,
• produkcję skorupki niższej jakości,
• mniejszy rozmiar jaj,
• niższą jakość wnętrza jaja,
• niższą produkcję jaj,
• niższą wylęgarność.

Stres cieplny może także powodować wyższą śmiertelność zwierząt. Na stres cieplny narażony jest drób wszelkiego rodzaju i w każdym wieku. Starsze ptaki dodatkowo znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka. W miarę upływu czasu, kiedy drób robi się coraz starszy, zwiększa się jego rozmiar oraz grubość upierzenia (izolacji). Stanowi to utrudnienie przy odprowadzaniu ciepła. Najbardziej oczywistym sygnałem stresu cieplnego u drobiu jest dyszenie. Drób nie posiada gruczołów potowych umożliwiających schładzanie skóry. Ptaki regulują temperaturę swojego ciała, uwalniając ciepło poprzez: skórę i upierzenie, odparowanie wody poprzez dyszenie. Dyszenie zabiera ptakom dużo energii, a to z kolei generuje podwyższenie temperatury ciała. Taka zdolność do termoregulacji okazuje się niewystarczająca jeśli ptaki są ciasno zgrupowane. Ich zdolność do odprowadzania ciepła jest dodatkowo obniżona w warunkach wysokiej wilgotności.

Ostatecznie, jeżeli drób nie zostanie uwolniony od stresu cieplnego, jego temperatura ciała może wzrosnąć, zwiększając ryzyko odwodnienia, skrajnego wyczerpania i śmierci. Dochodzi wówczas do zmiany równowagi kwasowo- zasadowej, zmiany stanu nawilżenia, zmęczenia i wyczerpania rezerw energetycznych, m.in. do utraty glikogenu w wątrobie i mięśniach. Jeżeli temperatura ciała wzrośnie o 4oC lub więcej, ptak umrze.

Umieszczenie drobiu w dobrze wentylowanym pomieszczeniu pomoże zredukować przypadki stresu cieplnego.